Ο πρώτος ιδρυτής της Μαιευτικής στη χώρα μας, ήταν ο Νικόλαος Κωστής, ο οποίος επέστρεψε στην Ελλάδα επί Βασιλέως Όθωνος και αφού είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Χαιδελβέργη, όπου είχε αναγορευθεί διδάκτωρ της Ιατρικής.
Το 1834 ο Νικόλαος Κωστής καθιέρωσε το θεσμό του Νομίατρου – θέση που δημιούργησε και κατέλαβε ο ίδιος – και σχημάτισε μια ομάδα από 10 διαπρεπείς ιατρούς της εποχής και 5 φαρμακοποιούς.
Έτσι στις 5 Ιουνίου 1835 δημιουργήθηκε η πρώτη Ιατρική Εταιρεία που σκοπό είχε την προαγωγή της Ιατρικής Επιστήμης. Την ίδια χρονιά, ίδρυσε το πρώτο Μαιευτήριο στην Αθήνα με 10 κρεβάτια, το οποίο στεγάστηκε σε ένα μικρό σπίτι επί της οδού Σωκράτους.
Αργότερα, στις 31 Δεκεμβρίου 1836 ιδρύθηκε το πρώτο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα που ονομάστηκε "Οθώνειον Πανεπιστήμιον" και ο Νικόλαος Κωστής διορίστηκε στις 14 Απριλίου 1837, Καθηγητής Μαιευτικής, ενώ το 1849 εξέδωσε το πρώτο εγχειρίδιο Μαιευτικής.
Το 1837, οι δυο αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ νοίκιασαν μια μεγάλη οικία στο Δημόσιο για να στεγασθεί εκεί το πρώτο «Ελληνικό Πανεπιστήμιο». Η Οικία Κλεάνθη - Σάουμπερτ, είναι ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια της Αθήνας και βρίσκεται κτισμένη κάτω από την Ακρόπολη στην καρδιά της Πλάκας, επί της οδού Θόλου.Ανήσυχο πνεύμα και κοφτερό μυαλό ο Κωστής ασχολήθηκε με τη διοίκηση του Πανεπιστημίου και εκλέχθηκε δύο φορές Πρύτανης, δύο Αντιπρύτανης, δύο Συγκλητικός και έξι Κοσμήτορας.
Πέθανε στις 14 Μαρτίου 1861 πλαισιωμένος από «αμέτρητο πλήθος πάσης τάξεως» όπως δημοσίευσε το ιατρικό περιοδικό Ασκληπιός, που ο ίδιος ίδρυσε.

Διάδοχος του Κωστή ήταν ο Μιλτιάδης Βενιζέλος, ο οποίος ανέλαβε την Έδρα της Μαιευτικής στις 2 Μαΐου 1861.
Ο Μιλτιάδης Βενιζέλος αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Βερολίνο όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας στην Παθολογία.
Το 1850 επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε Αρχίατρος.
Παράλληλα αναγορεύτηκε Υφηγητής του Πανεπιστημίου της Παθολογικής Φυσιολογίας και κατόπιν το 1952 ανέλαβε καθήκοντα έκτακτου Καθηγητή των νευρικών, συφιλιδικών και δερματικών νοσημάτων.
Μετά την ανάληψη της Έδρας της Μαιευτικής - ειδικότητα με την οποία δεν είχε ουσιαστικά ασχοληθεί αλλά υπήρξε αυτοδίδακτος - εξέδωσε το 1881 ένα σύγγραμμα Μαιευτικής το οποίο υπήρξε ιδιαίτερα αξιόλογο αλλά και απόλυτα σύγχρονο και ενημερωμένο για την εποχή του.
Το 1876 ο Μιλτιάδης Βενιζέλος κατάφερε να μετακομίσει το Μαιευτήριο στην οδό Ακαδημίας και Ομήρου και να αυξήσει τα κρεβάτια από δέκα σε δώδεκα.
Όπως και ο προκάτοχος του έτσι και ο Βενιζέλος είχε λαμπρή Πανεπιστημιακή πορεία. Ανακηρύχτηκε Πρύτανης, Αντιπρύτανης, Συγκλητικός και κατ’ επανάληψη Κοσμήτορας.
Στις 28 Νοεμβρίου 1886 παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο και εκλέχθηκε Βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας.

Παράλληλα, το 1884, διορίζεται ως τακτικός Καθηγητής στην Έδρα της Β’ Μαιευτικής Κλινικής, ο Δημήτριος Κόνσολας, ο οποίος αναλαμβάνει και τα καθήκοντα Διευθυντή του Μαιευτηρίου το 1887. 
Ο Δημήτρης Κόνσολας υπήρξε απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Όθωνος που από τις 29 Οκτωβρίου 1862 μετονομάστηκε σε Εθνικό Πανεπιστήμιο.
Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι και το 1870 επέστρεψε στην Ελλάδα και έγινε Υφηγητής της Μαιευτικής και εν συνεχεία το 1881 Καθηγητής.
Διετέλεσε Κοσμήτορας και Συγκλητικός της Ιατρικής Σχολής.
Μετέφρασε την τρίτομη Μαιευτική του Γάλλου Καθηγητή Julin προσθέτοντας και προσωπικές απόψεις, ενώ το 1907 δημοσίευσε το «Εγχειρίδιο Μαιευτικής προς χρήσιν των Μαιών και των Μαθητριών του Μαιευτηρίου».
Παράλληλα αύξησε τα κρεβάτια του Μαιευτηρίου σε 15, ενώ προσπάθησε να αγορασθεί οικόπεδο για την δημιουργία ενός μεγάλου Μαιευτηρίου αντάξιου του Πανεπιστημίου.
Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής ήταν το 1898 να αγοραστεί με 80.000 δραχμές που είχαν μαζευτεί με έρανο, χώρος παραπλεύρως του Νοσοκομείου Αρεταιείου με εμβαδόν 7.000mm2 που άνηκε στη μονή Ασωμάτων Πετράκη, με σκοπό να ιδρυθεί το Μαιευτήριο Αλεξάνδρα αφιερωμένο στη μνήμη της Πριγκίπισσας Αλεξάνδρας, Μεγάλης Δούκισσας της Ρωσίας που πέθανε στον τοκετό της.
Η δαπάνη οικοδόμησης του Μαιευτηρίου υπολογίστηκε γύρω στις 300.000 δραχμές, αλλά λόγω ελλείψεως χρημάτων και εμποδίων από τις κυβερνητικές αρχές δεν ξεκίνησε η ανέγερση του Μαιευτηρίου.
Ο Δημήτριος Κόνσολας πέθανε στις 27 Μαΐου 1908 και στις 14 Ιουνίου του ιδίου έτους τον διαδέχτηκε στην Έδρα ο Κωνσταντίνος Λούρος ως Τακτικός Καθηγητής.

Ο Κωνσταντίνος Λούρος αποφοίτησε από το Εθνικό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια ειδικεύθηκε στη Μαιευτική και Γυναικολογία σε διάφορες Κλινικές του Βερολίνου της Βιέννης, του Λονδίνου και του Εδιμβούργου.
Στο Δουβλίνο μετά από εξετάσεις έλαβε το δίπλωμα της Μαιευτικής. Στην Ιατρική Σχολή Αθηνών διετέλεσε Κοσμήτορας, Πρύτανης, Αντιπρύτανης και Ιατρός της βασιλικής οικογένειας.
Εξέδωσε ένα σύγγραμμα Μαιευτικής αρκετά σύγχρονο για την εποχή του, στο οποίο εκτίθεντο όλες οι τότε κρατούσες διεθνείς αντιλήψεις.
Με τη βοήθεια του τότε Υπουργού Εσωτερικών Νικολάου Λεβίδη μεταμόρφωσε κυριολεκτικά το Δημοτικό Μαιευτήριο στην οδό Ακαδημίας 32 και το 1908 αυτό έφθασε να λειτουργεί με 100 κρεβάτια ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε και αίθουσα διδασκαλίας.
Η ταραγμένη πολιτική ζωή στην Ελλάδα οδήγησε σε μια σειρά απολύσεων και προσλήψεων τον Κωνσταντίνο Λούρο και δυσκόλευσε ιδιαίτερα το έργο του.
Μετά την τρίτη απόλυση του, ανέλαβε Καθηγητής Μαιευτικής και Διευθυντής του Δημόσιου Μαιευτηρίου ο Νικόλαος Πετσάλης.

Ο Νικόλαος Πετσάλης σπούδασε Ιατρική στο Montpellier του Παρισιού και το 1919 έγινε Καθηγητής Μαιευτικής στη θέση του Κωνσταντίνου Λούρου.
Το επιστημονικό του έργο ήταν εξαίρετο με πολλές δημοσιεύσεις στο εξωτερικό και σημαντική αναδιάρθρωση του Μαιευτηρίου, καθώς επίσης και τη δημιουργία μικροβιολογικού και παθολογοανατομικού εργαστηρίου.
Το 1931 ίδρυσε την «Αθήνησι Μαιευτική και Γυναικολογική Εταιρεία» με 76 μαιευτήρες Γυναικολόγους των Αθηνών.
Με την κυβερνητική ισχύ που διέθετε κατάφερε το 1933 να του ανατεθεί από το Πανεπιστήμιο η παρακολούθηση των σχεδίων και η μελέτη των χώρων που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν καθώς και η λεπτομερής κατάρτιση του πίνακα για το αναγκαίο προσωπικό και τον εσωτερικό κανονισμό του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα, το οποίο όμως δεν πρόλαβε να αποπερατώσει ο ίδιος, γιατί το 1938 σε ηλικία 65 ετών απεχώρησε από το Πανεπιστήμιο και το 1940 απεβίωσε. 
Εκείνο το χρονικό διάστημα ο Πρύτανης Θεόδωρος Αφεντούλης απεφάνθη ότι ήταν επείγουσα η ανάγκη ίδρυσης και Γυναικολογικής Κλινικής και το 1915 συνεστήθη έκτακτος αυτοτελής έδρα Γυναικολογίας στην οποία διορίστηκε αρχικά ο Σωκράτης Τσάκωνας.
Το 1922 καθιερώνεται τακτική Έδρα Γυναικολογίας και την καταλαμβάνει ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος.

Ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος εξειδικεύθηκε στη Μαιευτική και Γυναικολογία στο Μόναχο.
Το 1922 ανέλαβε την έδρα της Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Από τη θέση αυτή ανέπτυξε αξιόλογη επιστημονική δραστηριότητα και συνέβαλε στην ίδρυση του πρώτου Αντικαρκινικού Ινστιτούτου το 1924 στο Αρεταίειο Νοσοκομείο.
Το 1932 εκλέχθηκε Πρύτανης και επιτυγχάνει μεταξύ του Υπουργείου Υγιεινής και του Πανεπιστημίου σύμβαση για την ανέγερση του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα. Έτσι μαζί με τον Νικόλαο Πετσάλη υπήρξαν τα ιδρυτικά μέλη του Μαιευτηρίου και παρέστησαν όταν ετέθη η θεμέλιος λίθος.
Με την ολοκλήρωση του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα, το Δημόσιο Μαιευτήριο μεταφέρεται εκεί, ενώ παράλληλα ο Λογοθετόπουλος συστεγάζει τις έδρες Μαιευτικής και Γυναικολογίας τις οποίες θεωρεί αδιαίρετο κλάδο.
Ο Λογοθετόπουλος είναι ο βασικός θεμελιωτής της σύγχρονης Γυναικολογίας στην Ελλάδα.
Εξέδωσε το 1928, δίτομο σύγγραμμα Γυναικολογίας το οποίο απετέλεσε σταθμό για την εποχή του και μεταφράστηκε στα γαλλικά και τα γερμανικά.
Περιείχε μεγάλο αριθμό εικόνων, εκ των οποίων πολλές έγχρωμες, τυπωμένο στην Γερμανία.
Ήταν ικανότατος χειρουργός γυναικολόγος και ο «καθ΄έλξιν αιμαστατικός επιπωματισμός» που ήταν δική του επινόηση, είχε τύχει διεθνούς αναγνώρισης.
Είχε κληθεί σε μεγάλα πανεπιστημιακά κέντρα όπως στο Παρίσι, το Βερολίνο, την Λειψία και το Μόναχο, να επιδείξει τις δικές του νεότερες χειρουργικές τεχνικές και μεθόδους.

Επί πρυτανείας του εγκαινιάστηκαν τα Εργαστήρια της Ιατρικής Σχολής στο Γουδί.
Ίδρυσε το Λαϊκό Νοσοκομείο και εγκατέστησε Πανεπιστημιακές Κλινικές στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο.  
Ως Υπουργός Υγιεινής και Κοινωνικής Προνοίας και στην συνέχεια και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, στην Κυβέρνηση Τσολάκογλου ίδρυσε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Λίγα χρόνια μετά, απολύεται και στη θέση του αναλαμβάνει ο Γεώργιος Μαρούδης ο οποίος όμως πεθαίνει έξι χρόνια μετά.

Εν συνεχεία, το 1935 εκλέγεται καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών ο Νικόλαος Λούρος, γιος του Καθηγητή Κωνσταντίνου Λούρου.
Ο Νικόλαος Λούρος απεφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1914.
Το 1928 σε ηλικία 30 ετών εκλέγεται έκτακτος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το 1935, 37 ετών, Καθηγητής στην Αθήνα.
Πολύγλωσσος και ήδη καταξιωμένος συγγράφει το πρώτο ιατρικό βιβλίο στην Δημοτική.
Ο Νικόλαος Λούρος ήταν άτομο ευρείας παιδείας και με διεθνή αναγνώριση.
Με την αποπεράτωση και την ολοκλήρωση των λειτουργικών αναγκών του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα το 1954, του δόθηκε η ευκαιρία να οργανώσει ένα πρότυπο Μαιευτήριο.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ευγονικής, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας της Ιστορίας της Ιατρικής, πρόεδρος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρίας Αθηνών, πρόεδρος του Διεθνούς Κολεγίου Χειρουργών και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του "Ταμιευτηρίου Υγείας" στην Ελλάδα.
Όπως και ο πατέρας του, υπήρξε προσωπικός θεράπων μαιευτήρας τριών Βασιλισσών της Ελλάδας. Στον ιατρικό τομέα, ο Λούρος επινόησε νέες μεθόδους με διεθνή απήχηση.
Από το 1946 εφάρμοσε τη μέθοδο του σύντομου ανώδυνου τοκετού με παράλληλη χρήση φαρμάκων, επινόησε εγχειρητική θεραπεία της ακράτειας των ούρων από υπερένταση και εισήγαγε τη συντηρητική ινομυωματεκτομή, που επιτρέπει σε νέες γυναίκες να διατηρήσουν τη γονιμότητα τους.
Ερευνητικά ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αναλόγως του σταδίου εξέλιξης του νεοπλάσματος, ενώ για τις τεχνικές του μεθόδους έγραψε σχετική μονογραφία κατόπιν πρότασης του Οίκου Thomson των ΗΠΑ.

Από το 1969 έως το 1974 αναλαμβάνει στην Α Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική ο Καθηγητής Παναγιώτης Παναγιώτου, ο οποίος διακρίνεται για την μεθοδικότητα του και τις διοικητικές του ικανότητες.
Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από το οποίο ανακηρύχτηκε διδάκτορας το1938 και ύστερα από δύο χρόνια υφηγητής, ενώ παράλληλα, υπηρετούσε ως επιμελητής στο Μαιευτήριο «Μαρίκα Ηλιάδη».
Κατά τη μετεκπαίδευση του στη Μεγάλη Βρετανία, ασχολήθηκε με την πειραματική καρκινολογία στο Κέντρο Ιατρικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Sheffield και την ευγονική στο Λονδίνο, στη Στοκχόλμη και το Δουβλίνο.
Εκλέχτηκε το 1964 τακτικός Καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και το 1969 τακτικός Καθηγητής της Α' Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κατά την περίοδο 1969-1974, άσκησε καθήκοντα Επιστημονικού Διευθυντή στο Δημόσιο Μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» και στην προσαρτημένη σ' αυτό Δημόσια Σχολή Μαιών.
Διατέλεσε, επίσης, επιστημονικός εκδότης του μηνιαίου περιοδικού Νέα Ιατρική, πρόεδρος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας Αθηνών, αντιπρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών.
Επίσης, ανακυρήχτηκε επίτιμο μέλος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος και μέλος της Βασιλικής Ιατρικής Εταιρείας και του Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας.
Από τις επιστημονικές πραγματείες του, που υπερβαίνουν τις 200, ξεχωρίζουν όσες αναφέρονται στη γυναικολογική ενδοκρινολογία, όπως είναι η πρωτότυπη πειραματική μελέτη του για τη διερεύνηση των σχέσεων ανάμεσα στον οπίσθιο λοβό της υπόφυσης και τις ωοθήκες (Klin. Wschr. No 15, 1938), καθώς επίσης και τα εμπεριστατωμένα άρθρα του γύρω από τη βιολογική εξέλιξη, την ευγονική και την ηθική αξία της επιστήμης, που χαρακτηρίζονται από συγγραφική δεξιοτεχνία και βαθύτατο φιλοσοφικό στοχασμό.
Εξάλλου, αξιόλογο είναι και το ογκώδες μεταφραστικό του έργο, από το οποίο ενδεικτικά σημειώνονται τρία βιβλία: «Ο Φρόυντ και η ψυχανάλυση» του Στέφαν Τσβάιχ, «Η σύγχρονος θεραπευτική των εσωτερικών νόσων» του Αλέξανδρου Καββαδία και «Το πρόβλημα της ελευθερίας της βούλησης» του Μαξ Πλανκ.

Από το 1974 αναλαμβάνει ως Τακτικός Καθηγητής στην Α' Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική ο Διονύσιος Κασκαρέλης, ο οποίος απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών το 1940.
Το 1947 ανακηρύσσεται διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και ξεκινά την μετεκπαίδευση του στο Παρίσι όπου το 1951 του απονέμεται ο τίτλος του Assistant Etranger.
Μετά την μετεκπαίδευση του επιστρέφει στην Ελλάδα όπου ανακηρύσσεται υφηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Καθηγητής Ν. Λούρος του αναθέτει το 1952 την οργάνωση για πρώτη φορά στη χώρα μας των Τμημάτων Στειρώσεως, του Ορμονολογικού και του Κυτταρολογικού, ενώ το 1959 οργανώνει το Τμήμα Ενδοσκοπήσεων του Μαιευτηρίου Αλεξάνδρα.
Αργότερα οργανώνει τη Μονάδα Προγεννητικού Ελέγχου, το Κέντρο Οικογενειακού Προγραμματισμού, τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης του Εμβρύου, τη Μονάδα Ενδοκρινολογίας της Αναπαραγωγής, το Τμήμα Ανδρολογίας, το Ογκολογικό Τμήμα, το Τμήμα Μαστού, το Κέντρο Τροφοβλαστικής Νόσου και το Εργαστήριο-Ιατρείο της Γενετικής.
Ο Δ.Κασκαρέλης το 1979 ανακηρύσσεται Honorary Visiting Professor of Emony University School of Medicine στις ΗΠΑ. Έγραψε δύο συγγράμματα τη Στείρωση και τη Μαιευτική και Γυναικολογία καθώς και πολυάριθμες ελληνικές και ξένες δημοσιεύσεις και υπήρξε μέλος πολλών ελληνικών και ξένων Εταιρειών.
Το 1983 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο.

Στη συνέχεια αναλαμβάνει τη Διεύθυνση της Α' Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής ο Διονύσιος Αραβαντινός, ο οποίος απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών το 1953.
Μετεκπαιδεύτηκε στο Βερολίνο όπου και υπηρέτησε ως εσωτερικός βοηθός της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Virchow.
Το 1960 μετά από διαγωνισμό έλαβε υποτροφία από την Γαλλική Κυβέρνηση και ανέλαβε καθήκοντα βοηθού στην Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Νοσοκομείου των Παρισίων.
Το 1961 του απενεμήθη ο τίτλος του Assistant Etranger.
To 1961 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1962 ανέλαβε καθήκοντα Επιμελητού την Α Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το Σεπτέμβριο του 1974 μετά την αποχώρηση του Καθηγητή Π.Παναγιώτου ανέλαβε τη διεύθυνση της Α Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής μέχρι το διορισμό του Καθηγητή Δ.Κασκαρέλη το Νοέμβριο του 1974.
Το 1981 διετέλεσε επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Βαλτιμόρη ΗΠΑ και στη συνέχεια μετά την αποχώρηση του Καθηγητή Κασκαρέλη ανέλαβε τη διεύθυνση της Α' Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής το 1983.
Ο Δ.Αραβαντινός υπήρξε μέλος και πρόεδρος πολλών Ιατρικών Εταιρειών.
Το 1985 εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μαιευτήρων Γυναικολόγων (FIGO). Από το 1987 έως το 1990 ήταν μέλος του Study Group on the Determinants of Obstetrical Innervations της WHO. Από το 1990 υπήρξε μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ελέγχου του AIDS και από το 1992 ήταν μέλος του Ανώτατου Επιστημονικού Συμβουλίου.
Έχει συγγράψει πλήθος ξενόγλωσσων και ελληνικών εργασιών και συγγραμμάτων.
Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1997 απεσύρθη λόγω ηλικίας από την ενεργό υπηρεσία και του απενεμήθη ο Τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Καθηγητής Στυλιανός Μιχαλάς αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1962.
Τον Απρίλιο του 1970, διορίσθηκε Πανεπιστημιακός Βοηθός στη Β' Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Αρεταίειο Νοσοκομείο υπό τον Καθηγητή Διονύσιο Β. Κασκαρέλη.
Τον Νοέμβριο του 1975 μετακινήθηκε στην Α' Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1995 εκλέχθηκε παμψηφεί στη βαθμίδα του Καθηγητή Μαιευτικής - Γυναικολογίας και εντάχθηκε στο δυναμικό της Α' Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Μαιευτήριο «Αλεξάνδρα», ενώ από την 1η Σεπτεμβρίου 1997, μετά την αφυπηρέτηση του Καθηγητή Διονυσίου Αραβαντινού, ανέλαβε τη Διεύθυνσή της ίδιας Κλινικής την οποία διηύθυνε μέχρι την αφυπηρέτησή του, το 2005. 
Μετεκπαιδεύτηκε στο Εξωτερικό, στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Lyon Γαλλίας, σαν υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης όπου έλαβε τον τίτλο του Assistant Etranger και το 1975 στο John Hopkins στη Βαλτιμόρη των Ηνωμένων Πολιτειών ως Postdoctoral Fellow. 
Ήταν μέλος σε περισσότερες από 30 Ελληνικές και Διεθνείς Επιστημονικές Εταιρείες και σε πολλές ιδρυτικό μέλος.
Διετέλεσε επί 6ετία Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Στειρότητας και Γονιμότητας, επί 9ετία Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Μαιευτικής Εταιρείας και στη συνέχεια Πρόεδρός της.
Πρόεδρος της YAMANEH Ελλάδος (1980-1990), μέλος της Standing Committee της FIGO, μέλος του Δ.Σ. της ΕΑGΟ, του ECOG, πρόεδρος της EBGO (1994-1996) και Ταμίας της EBCOG (1996-1999).
Είχε συμμετοχή σε πολλά συνέδρια ως γραμματέας, πρόεδρος ή διοργανωτής.
Είχε συγγράψει μόνος και με συνεργάτες περισσότερες από 450 εργασίες ελληνικές και ξενόγλωσσες, οι οποίες έχουν ανακοινωθεί σε Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια ή δημοσιευθεί σε Ελληνικά και Διεθνή Περιοδικά ή Πρακτικά Συνεδρίων.

O Καθηγητής κ. Αριστείδης Αντσακλής, διετέλεσε Διευθυντής της Α’ Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής από 1η Σεπτεμβρίου 2005 έως και την 31η Αυγούστου 2013.
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών και μετά τη λήψη της ειδικότητας του εξειδικεύτηκε στην Εμβρυομητρική Ιατρική ως Council of Europe research fellow και honorary lecturer στο Department of Obstetrics Gynecology στο University College Hospital, University of London δίπλα στον Καθηγητή D. V. Fairweather. Το 1976 συνέχισε την εξειδίκευση του στο Yale University.
Το 1981, υποστήριξε τη διατριβή του με τίτλο "Προγεννητική διάγνωση των διδύμων εμβρύων με εμβρυοσκόπηση και λήψη εμβρυικού αίματος".
Το 1993, ως Αναπληρωτής Καθηγητής ανέπτυξε το Τμήμα της Εμβρυομητρικής Ιατρικής στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα, εξελίσσοντας το σταδιακά σε πανελλαδικό κέντρο αναφοράς τόσο σε επίπεδο προγεννητικής διάγνωσης όσο και σε επίπεδο αντιμετώπισης και συμβουλευτικής επιπλεγμένων κυήσεων.
Παράλληλα αναβάθμισε τη Μονάδα Νοσηλείας Κυήσεων Υψηλού Κινδύνου.
Το 2002, εκλέχτηκε τακτικός Καθηγητής στην Έδρα της Α’ Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής.
Οι δραστηριότητες στα διδακτικά του καθήκοντα και τις επιστημονικές του δημοσιεύσεις ήτο πλούσιες.
Παράλληλα ο Α. Ανστακλής είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος σε μεγάλο αριθμό συντακτικών επιτροπών όπως στα Perinatal Medicine, Ultrasounds & Fetal Medicine, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Μαιευτήρων Γυναικολόγων, πρόεδρος για αρκετά χρόνια στην Ελληνική Εταιρεία Περιγεννητικής Ιατρικής, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος στην Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Διάγνωσης & Θεραπείας του Εμβρύου, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος έως το 1992 στην Ελληνική Εταιρεία Υπερήχων στη Μαιευτική και Γυναικολογία, μέλος του Διοικητικού Συμβούλιου της Ελληνικής Εταιρείας Εμβρυομητρικής Ιατρικής και μέλος του Διοικητικού Συμβούλιου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικών Σπουδών.
Επίσης είναι μέλος της Επιτροπής Σύνταξης σε Ιατρικές Εφημερίδες και Περιοδικά, αντιπρόεδρος και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του World Association of Perinatal Medicine. Μέλος του Συμβουλίου της Διεθνούς Κοινότητας: "The fetus as a patient".
Μέλος του “Fetoscopy Working Group” και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Maternal and Perinatal Health and Obstetrics FIGO από το 1997.
Υπήρξε εκλεγμένος Πρόεδρος του European Association of Perinatal Medicine (2002-2004), Πρόεδρος του 19th European Congress of Perinatal Medicine που έλαβε μέρος στην Αθήνα το 2004 και Πρόεδρος του EAPM για τα έτη 2004-2006. Είναι μέλος της International Academy of Perinatal Medicine, αντιπρόεδρος της Mediterranean Union on Ob/Gyn, συνεργάζεται στην έκδοση του The Donald School Journal of Ultrasound in Ob/Gyn, και εκδότης του Ελληνικού περιοδικού “Περιγενητική ιατρική και Νεογνολογία” και “Ultrasonography”.
Κατά τη θητεία του διορίστηκαν μετά από κρίση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών 5 νέοι Λέκτορες και 5 νέοι Επιμελητές ΕΣΥ οι οποίοι στρατολογήθηκαν και τοποθετήθηκαν στα Τμήματα της Κλινικής με τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε να αποτελέσουν τα νέα στελέχη της Α' Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής, ενώ παράλληλα εξελίχθηκαν σε ανώτερες βαθμίδες 22 Ιατροί της Κλινικής.
Στη διάρκεια της θητείας του, το Ακαδημαϊκό Έτος 2008 η Μονάδα της Εμβρυομητρικής Ιατρικής και Υπερήχων στη Μαιευτική & Γυναικολογία κρίθηκε και αναγνωρίστηκε από την European Board and College of Obstetrics and Gynecology (EBCOG) και την European Association of Perinatal Medicine (EAPM) και έλαβε Πιστοποίηση Εκπαίδευσης και Λειτουργίας (Accreditation of the European Board and College of Obstetrics and Gynecology).
Επίσης το Ογκολογικό της Τμήμα του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα», συμπεριλαμβανομένου και του Τμήματος Μαστού, το 2007 κρίθηκε και αναγνωρίστηκε από την European Society of Gynecological Oncology (ESGO) και έλαβε Πιστοποίηση Εκπαίδευσης και Λειτουργίας (Accreditation of the European Society of Gynecological Oncology).
Παράλληλα μετά από επίπονες προσπάθειες κατάφερε να ανακαινισθούν πλήρως τα Εξωτερικά Μαιευτικά Ιατρεία, η Πτέρυγα Κόνσολα, το Μουσείο του Νοσοκομείου, η Αίθουσα Τοκετών, και η Ανάνηψη της Γυναικολογικής Κλινικής στον 4ο όροφο. Διετέλεσε Πρόεδρος στον Τομέα Μητέρας Παιδιού στην Ιατρική Σχολή και αναδιάρθρωσε τη λειτουργία της Α' Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής με τον Εσωτερικό Κανονισμό υπ.αρ. ΦΕΚ 1535/17.8.2007.
Το ίδιο Ακαδημαϊκό Έτος ίδρυσε τη Μονάδα Μεταβολωμικής της Κύησης – μοναδική Μονάδα πανελλαδικά – γεγονός που φανερώνει τον καινοτόμο προσανατολισμό του στο ερευνητικό πεδίο.Έχει συγγράψει μόνος και με συνεργάτες πληθώρα εργασιών ελληνικές και ξενόγλωσσες, οι οποίες έχουν ανακοινωθεί σε Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια ή δημοσιευθεί σε Ελληνικά και Διεθνή Περιοδικά ή Πρακτικά Συνεδρίων.
Το 2010 εξέδωσε το σύγγραμμα Μαιευτική και Γυναικολογία το οποίο αποτελεί μια προσπάθεια να καταγραφεί η πιο σύγχρονη και ενημερωμένη γνώση καλύπτοντας όσο το δυνατό μεγαλύτερο φάσμα πάνω στο κλινικό αλλά και ερευνητικό πεδίο της Μαιευτικής και Γυναικολογίας.

Ο κ.Δημήτρης Λουτράδης είναι Καθηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και από 01.09.2013 Διευθυντής της Α΄ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής στο Γ.Ν.Α. «Αλεξάνδρα».
Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Για δύο χρόνια ήταν fellow στην Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική στο Harvard Medical School στη Βοστώνη των ΗΠΑ. Από το 1987 είναι υπεύθυνος της Μονάδος Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής της Α΄Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».
Το 1996 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Κατέχει τη θέση του Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών από το έτος 2006.
Υπήρξε εκλεγμένο μέλος του Executive Committee της European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE) για τα έτη 2005-2009.
Υπήρξε μέλος του ΔΣ. της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας (ΕΜΓΕ).
Έχει 100 δημοσιεύσεις σε Ελληνικά ιατρικά περιοδικά, 150 δημοσιεύσεις σε διεθνή ιατρικά περιοδικά (peer-reviewed) και 1800 αναφορές. Είναι μέλος πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών εταιρειών.
Σαν προσκεκλημένος ομιλητής έχει δώσει 248 διαλέξεις εκ των οποίων 80 σαν προσκεκλημένος ομιλητής σε Διεθνή Συνέδρια.
Είναι Πρόεδρος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Αναπαραγωγική – Αναγεννητική Ιατρική» το οποίο λειτουργεί από το 2010. Είναι Editor στο Περιοδικό International Journal of Reproductive Medicine, Guest Editor στο BioMed Research International και Reviewer σε έγκριτα περιοδικά όπως το Human Reproduction Update, Fertility and Sterility και το Gynecologic Endocrinology.